Dr. İlknur GENÇOĞLU YILDIRIM
Rehberlik 1
Çocukta Depresyon
Çocuklarımızda karşılaştığımız depresyon sendromu, onların üzüntü, ilgisizlik, umutsuzluk, konsantrasyon yokluğu, vücutta görülen hastalık gibi duygusal durumlar meydana geldiğinde ortaya çıkmaktadır. Çocuklardaki depresyon sendromu onların yaşına ve gelişimine bağlıdır.
Çocuklarımızda depresyon belirtileri
(1-3 yaş)
Sürekli ağlama hali ve üzüntülü durma, hırçınlık, iştahsızlık, uykusuzluk, bağımlı olma, yalnız olma korkusu, oyun oynama isteksizliği.
Çocuklarımızda depresyon belirtileri
(4-6yaş)
Mimik kullanmak istememek, ruh halinde dengesizlik, korku hali, içe dönüklük, oyunlara katılım olmaması, yemek yeme ve uyku problemleri, sevilmediğini düşünmesi.
Böyle bir durumla karşılaşıldığında çocuklarımızı karşımıza alıp onlarla güvenli bir ortamda göz göze bakarak onları sevdiğimizi söyleyerek söze başlamalıyız.
Devamında, var olan durumun ona getirebileceği kötü yanları ile ilgili konuşmalıyız.
Tabii biz bu konuşmaları yaparken, çocuklarımızın gelişim ve bilişsel düzeylerini baz almalıyız. Çünkü biz ne anlatırsak anlatalım, ne kadar uzun cümleler ile anlatmaya çalışsak da cümlelerimiz çocuğumuzun anlayabileceği kadardır. Bu yüzden çocuklarımız ile açık ve net bir şekilde durumu konuşmalıyız.
Özellikle kısa cümleler kurmak çocuklarla iletişimde güzel bir tekniktir.
Çocuğumuzun dikkatini farklı bir konuya çekerek, var olan durumun ortaya çıkmasını engellemeli, çocuğumuzun mutlu olacağı aktivitelere daha sık bir şekilde yapılmalı ve ona onu sevdiğimizi eskisinden daha çok söylemeliyiz.
Birlikte kaliteli zaman paylaşmak, rehberlik açısından da bir zaman yönetimi seçimidir.
Bu seçimin, çocuğunuzla eğlenceli, keyifli, kahkaha dolu anılar bırakması dileğiyle …
Rehberlik 2
Çocuklar Niçin Korkar?
Korku, iç veya dış dünyadan kaynaklanan bir tehlike olasılığı ya da birey tarafından tehlike olarak algılanıp yorumlanan herhangi bir durum karşısında yaşanan evrensel bir duygudur.
Bebekler ilk doğduklarında yüksek ve ani seslerden korkarlar. Ardından ebeveynlerden ayrılma, yeni bir ortama girme korku duygusunu arttırır.
Bebeğimiz büyürken, 2 yaştan sonra korku duygusu daha da artmaya başlar. Yabancılardan korkma, vahşi hayvanlar, doktorlar, tuvaletten korkma, büyük film karakterleri, animatörler… 3 yaştan sonra elektrik süpürgesi, gök gürültüsü, tek başına uyuma gibi korku türleri ortaya çıkabilir. 4 yaştan itibaren korkular azalır. 5 yaşındaki çocuğumuzda somut korkular ön plana çıkmaya başlar, bir yerinin acıması, iğne olması vb. 6 yaştan itibaren korkular tekrardan artar. Özellikle sesten etkilenme ön plandadır.
Tüm bunlar yaşanırken, yaş ilerledikçe korkulan durumlar yavaş yavaş sönmeye başlayacaktır. Halen devam eden korku duygusu var ise onunla başa çıkmak veya bir uzmana danışmak gerekir.
Peki nasıl baş edebiliriz?
* Çocuğumuzun korkusuna saygı göstermeliyiz.
* Korkunun temelinde yatan durum muhakkak belirlenmelidir.
* Korku duygusunun ardından çocuğumuzun tepkisinin ardından sakinleştiğinde imgesel bir yolla kendini ifade etmesi istenmelidir. (Resim yapma, evcilik oynama, kuklalar ile günlük yaşam becerileri, oyun terapisi)
* Korku içeren film, hikayelerden uzak durulmalıdır.
* Korku duyduğu herhangi bir durumu çocuğumuz için esprili bir hale getirebiliriz.
* Şayet halen korku duygumuz devam ediyorsa uzmana danışabiliriz.
