Ayşegül KAŞKAR –
Evde oynayan çocukların neşeli sesleri yerine oynadıkları oyunlardan veya izledikleri filmlerden yükselen silah sesleri duyuluyorsa ortada bir sorun var demektir…
Çocuklar, giderek artan şiddet ve bunu normalleştiren oyunların etkisiyle daha saldırgan bireyler olmaya başladı. Ellerinde oyuncak silahlar, dillerinde ise öfke ve şiddetin tohumları… Çocuklarda giderek artan şiddet problemini Nöroloji Uzmanı Dr. Mehmet Yavuz şöyle anlatıyor …
Çocuğunuzun iletişim dili kavga mı?
Çocukların kavga etmesi sık karşılaşılan bir durumdur. Kimi zaman istediklerini elde etmek kimi zamansa uzlaşamadıkları noktada çözüme ulaşmak için kavgaya başvurabilirler. Ancak bir çocuk kavgayı davranış biçimi olarak benimsiyor ve iletişim dili olarak konuşmayı değil kavgayı seçiyorsa çocuğun öfke problemi olabilir. Yaşanılan öfke problemi gereği çocuk sürekli saldırgan davranışlar sergileyebilir. Kendi yaşıtlarıyla tartıştığı gibi kendinden büyük kişilerle de kavga vukuatlarına karışabilir. İçinde patlamaya hazır bir öfke dağı barındırdığı için sosyal ilişkileri zayıftır ve kimseyle doğru bir iletişim kuramaz. Her zaman saldırganlık zırhını yanında taşır çünkü bu durum onun kendini ifade etme biçimidir.
Ailedeki şiddet, sokaktaki şiddeti doğuruyor
Çocukların saldırganlık dürtülerini ortaya çıkaran en büyük etkenlerin başında aile içi iletişim geliyor. Şiddet ve kavganın içinde büyüyen bir çocuk, sorunları çözme yolunu şiddet olarak görüyor. Sevgisiz ve şefkatten yoksun geçen bir hayat, çocuğa çok da fazla çözüm yolu sunmuyor. Bu noktada ailenin tutunduğu tavır daha önemli hale geliyor. Eğer şiddet eğilimi gösteren ve öfke kontrolü sağlayamayan bir çocuğunuz varsa mutlaka iletişim biçimini değiştirmeli, çocuğunuzla doğru ve sevgi üzerine kurulu bir ilişki kurmalısınız. Sorunlar ve yaptığı hatalar karşısında fiziksel şiddete giren cezalar yerine yapıcı çözümler sunmalısınız.
Şiddetin birçok nedeni olabilir
Çocuk kendini önemli hissetmek, kendini kanıtlamak için şiddete başvurabilir ya da çevresinde hakimiyet kurmak için de şiddeti seçebilir. Bunun yanı sıra kendini hayatın merkezinde sanan ve ‘şımarık’ yetiştirilen çocuklar, istediklerini daha rahat yapmak için kavga yöntemine başvurabilir. Kimi zaman çocuklar, davranışının yarattığı sonuçları öngöremeyebilir. Şiddete başvurduktan sonra ulaştığı sonuç üzse de bunu daha önceden düşünemediği için şiddet onun için kolay bir yolmuş gibi gözükebilir.
Oyun ve filmler hiç masum değil!
Modern çağın teknolojik çocukları, tamamen dijital bir dünyanın sanal bireyleri gibi yetiştiriliyor. Elinde tablet veya telefon olmayan çocuklar görmek neredeyse imkansız. Oyun ve filmler şiddeti o kadar çok normalleştiriyor ki, bunun kötü bir yöntem olduğunu anlatmak bile kimi zaman imkansız hale geliyor. Çocuklar arasında artan suç oranları ve kliniklere başvuran aile sayısına bakıldığında hatanın ebeveynlerin eksik kontrolünde olduğu açıkça görülüyor. Ailelerinden göremedikleri ilgiyi oyun ve filmlerle doldurmaya çalışan çocuklar, şiddet kumpasına kurban gidiyor. Ancak bu durum bugünün masum çocuklarını yarının suçlularına dönüştürüyor.
Peki, ne yapmalı?
Ebeveynlerin, bu konuda çocuklar üzerindeki etkisi hayli büyük. Çünkü çocuklar anne ve babalarını rol model olarak görüyor ve davranış biçimlerini taklit ediyor. Tam da bu sebeple ebeveynler, çocukları için saldırganlık modeli olmamalıdır. Çünkü şiddet şiddeti doğurur.
Diğer bir çözüm yöntemi ise saldırganlık gösteren bir çocuğun isteklerine tolerans göstermemektir. Çünkü çocuk bunu işe yarayan bir yöntem olarak görür ve istediği her şey için başvurduğu yöntem şiddet olur. Bu noktada ebeveynler dengeyi çok iyi korumalıdır. Ne her istediklerini yapmalı ne de şiddet karşısında fiziki cezalar verilmelidir.
Çocukların kendilerini bir birey gibi hissetmesi sağlanmalıdır. Bunun için çocuğa sorumluluklar verilmeli, onu dinlemeli ve sorunun çözümü beraber aranmalıdır. Eğer bu süreçte çocuğu dışarıda tutarsanız kendini önemli hissetmek için tekrar şiddete başvurabilir. Onları şiddete yönlendirecek her türlü bilgisayar oyunu ve filmlerden uzak tutun. Her ne kadar masum görünse de şiddet içeren çizgi filmleri izletmeyin. Bu konuda kontrol sizde olsun. Eğer halâ şiddet sorunu çözülemiyor ve çocuk öfke kontrolünü sağlayamıyorsa mutlaka bir uzmana başvurmayı ihmal etmeyin. (ABC Gazetesi)
