GÖRDÜKÇE / Eczacı Bengi Mergen (E.)
Belirli bir yaşa ulaşmış, birikimleri olan kimselerin edindikleri tecrübeleri kağıda dökmeleri, anılarını yazmaları güzel bir şey… Yazmaya değer bulunan her anının okuyanlara anlatacağı bir çok şeyler vardır zira.
Bugün size bir arkadaşımın anılarını içeren 70 sahifelik bir kitaptan bahsetmek istiyorum. Anlatılan olayların bir kısmının şahidiyim…
Lise 2. sınıfta okulumuza yeni atanan Felsefe-Psikoloji Öğretmeninin oğluydu Şaman Çağlayansu…
Annesi İstanbul Edebiyat Fakültesi mezunu bir Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmeni idi. Baba da aynı Fakültenin Sosyoloji Bölümünü bitirmiş derya bir öğretmen… Anne baba ayrıydı… Baba yeniden evlenmiş bir Tarih Öğretmeniyle. Şaman da onlarla beraber yaşadığı için, Kırıkkale Lisesi’nden, Aydın Lisesi’ne atanmışlar. Bizim sınıfa vermişlerdi onu da… Çok sessiz efendi saygılı bir arkadaştı. Dört arkadaş bir grup olmuş ve QUARTET (Dörtlü) diye de isim koymuştuk. Ergen psikolojisi ile bir takım hergelelikler yapmamıza rağmen iyi öğrencilerdik…
Üniversitede birimiz Tıp okudu, Estetik Cerrahi Profesörü oldu… Diğerimiz Ziraat Fakültesi Peyzaj Mimarisinde Profesör oldu… (Şimdi emekliler.) Şaman, Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesini, bendeniz de Eczacılık Fakültesini kazandık. Ankara’ya gittik. 2 yıl Cebeci Atatürk Yurdunda kaldık Şaman’la… Dersler iyi diyordu. Sonra ben KOÇ Yurdu’na geçtim… İrtibatı kopardık… Fakülteyi bitirip Milas’a geldikten sonra hepten kaybettik birbirimizi… Oysa aynı yurtta olduğumuz sürelerde hiç ayrılmazdık…
Birkaç yıl önceki İzmir’de Yaşayan Milaslılar Derneği’nin bir buluşmasında hiç tanımadığım bir hanım beni soruyormuş… Gösterdiler, tanıştık… Eski Milaslılardan bir doktor… Şaman’ın selamını getirdi ve telefonunu verdi… 40 küsur yıl sonra arkadaşımı tekrar buldum.
Facebook’ta arkadaş olduk… Anılarının bir kısmını grupta yazmaya başladı… Çok keyifli ve akıcı bir üslupla. Grup arkadaşlarının ısrarı ile hayatının bilmediğim bölümlerini de içeren “ZAMANIN BİRİNDE” isimli kitaba dönüştü bu anılar. Haberdar oldum ama temininde zorlandım.
Her neyse temin ettim… Bunları niye anlatıyorum? Lise eğitiminden sonra 1963 yılında da Tıp Fakültesini kazanmak çok zordu ve büyük başarıydı. Bu başarılı öğrencinin üniversite dönemini her “Büyükşehir’de” veya “Evinden uzakta” okutacağı çocuğu olan ana babanın mutlaka okuması gerektiğini düşünüyorum…
Ana baba ve çevre baskısından kurtulan, kendi özgürlüğünü ilan eden bir ergeni bekleyen tehlikeler, sıkıntılar çok güzel anlatılmış… Çok akıcı bir dille… Çok kolay okunuyor… Sonuna doğru dehşet ve korkuyla, merakla bitirmeye çalışıyorsunuz.
Şaman Çağlayansu kardeşimin sonraki dönemlerde şansı yaver gitmiş, biraz da aklı başına gelmiş, güzel bir evlilikle hayatını düzene sokabilmiş ama bu görünmeyen, bilinmeyen tehlikelerin her zaman üstesinden gelinmez… “ZAMANIN BİRİNDE”yi okuyunuz, çocuklarınıza da okutunuz …